Σαλέ (Sale)
 |
 |
Το όνομα της πόλης μεταγράφεται μερικές φορές ως Salli ή Sallee. Η Εθνική Οδός 6 τη συνδέει με τις πόλεις Φεζ και Μεκνές στα ανατολικά και η N1 με τη Κενίτρα στα βορειοανατολικά. Καταγράφηκε πληθυσμός 890.403 στην απογραφή του Μαρόκου το 2014.
Επάλξεις της Salé Οι Φοίνικες δημιούργησαν έναν οικισμό που ονομαζόταν Σάλα, που αργότερα ήταν η τοποθεσία μιας ρωμαϊκής αποικίας, Sala Colonia, στη νότια πλευρά των εκβολών του Μπου Ρεγκρέγκ.
Μερικές φορές συγχέεται με τη Σαλέ, στην απέναντι βόρεια όχθη. Η Σαλέ ιδρύθηκε περίπου το 1030 από τους αραβόφωνους Βέρβερους που προφανώς καλλιέργησαν το μύθο ότι το όνομα προήλθε από αυτό του Σαλάχ, γιου του Χαμ, που ήταν γιος του Νώε.
Η βερβερική δυναστεία Μπανού Ιφράν ξεκίνησε την κατασκευή τζαμιού την εποχή που ιδρύθηκε η πόλη. Το σημερινό Μεγάλο Τζαμί της Σαλέ χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του 12ου αιώνα του Αλμοάδη σουλτάνου Αμπού Γιακούμπ Γιουσούφ, αν και δεν ολοκληρώθηκε έως το 1196. Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα, η Ραμπάτ ήταν γνωστή ως Νέα Σαλλε, ή Salé la neuve (στα γαλλικά), καθώς επεκτάθηκε πέρα από τα αρχαία τείχη της πόλης για να συμπεριλάβει το Chellah, το οποίο είχε γίνει οχυρωμένη βασιλική νεκρόπολη υπό την κυριαρχία του γιου του Αμπού Γιακούμπ Γιουσούφ, Αμπού Γιουσούφ Γιακούμπ αλ-Μανσούρ.
Τον Σεπτέμβριο του 1260, το Σαλέ δέχθηκε επιδρομή και καταλήφθηκε από πολεμιστές που στάλθηκαν σε στόλο πλοίων από τον βασιλιά Αλφόνσο Ι' της Καστίλης. Μετά τη νίκη της δυναστείας των Μαρινίδων, το ιστορικό Bab el-Mrissa κατασκευάστηκε από τον Σουλτάνο Abu Yusuf Yaqub ibn Abd Al-Haqq και παραμένει ως ορόσημο της πόλης.
Χάρτης - Σαλέ (Sale)
Χάρτης
Χώρα - Μαρόκο
 |
 |
| Σημαία του Μαρόκου | |
Αν και η περιοχή κατοικείται από την Παλαιολιθική Εποχή, το πρώτο μαροκινό κράτος ιδρύθηκε από τον Ιδρίς Α΄ το 788. Στη συνέχεια διοικήθηκε από μια σειρά ανεξάρτητων δυναστειών, φτάνοντας στο ζενίθ της ως περιφερειακή δύναμη τον 11ο και 12ο αιώνα, υπό τις δυναστείες των Αλμοραβιδών και των Αλμοαδών, όταν έλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου και του Μαγκρέμπ. Τον 15ο και τον 16ο αιώνα, το Μαρόκο αντιμετώπισε εξωτερικές απειλές για την κυριαρχία του, με την Πορτογαλία να καταλαμβάνει κάποια εδάφη και την Οθωμανική Αυτοκρατορία να καταπατά εδάφη του στα ανατολικά. Οι δυναστείες των Μαρινιδών και των Σααντί κατά τα άλλα αντιστάθηκαν στην ξένη κυριαρχία και το Μαρόκο ήταν το μόνο βορειοαφρικανικό έθνος που γλίτωσε από την οθωμανική κυριαρχία. Η δυναστεία των Αλαουϊτών, που κυβερνά τη χώρα μέχρι σήμερα, κατέλαβε την εξουσία το 1631 και κατά τους επόμενους δύο αιώνες επέκτεινε τις διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις με τον δυτικό κόσμο. Η στρατηγική θέση του Μαρόκου κοντά στην είσοδο της Μεσογείου προσέλκυσε ανανεωμένα το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον. Το 1912, η Γαλλία και η Ισπανία χώρισαν τη χώρα σε αντίστοιχα προτεκτοράτα, διατηρώντας μια διεθνή ζώνη στην Ταγγέρη. Μετά από ταραχές και εξεγέρσεις κατά της αποικιοκρατίας, το 1956 το Μαρόκο ανέκτησε την ανεξαρτησία του και επανενώθηκε.
Νομισματική μονάδα / Γλώσσα
| ISO | Νομισματική μονάδα | Σύμβολο | Significant Figures |
|---|---|---|---|
| MAD | Ντιρχάμ Μαρόκου (Moroccan dirham) | د Ù…. | 2 |
| ISO | Γλώσσα |
|---|---|
| AR | Αραβική γλώσσα (Arabic language) |
| FR | Γαλλική γλώσσα (French language) |